Συγκέντρωση- Πορεία 18:00
Δευτέρα 30-5-11 Πλατεία Λιμανιού
Κάποιοι Φοιτητές- Κάτοικοι Ναυπάκτου

Αφορμή για το παρών κείμενο αποτελεί η πρόσφατη επίθεση ντόπιων φασιστοειδών σε φοιτητή. Αν λάβουμε υπόψιν ότι τα συγκεκριμένα άτομα περιφέρονταν στο λιμάνι της Ναυπάκτου, εκτοξεύοντας ρατσιστικά συνθήματα για ανθρώπους που προέρχονται από άλλες χώρες και υπέρ της νεο-ναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, προκαλώντας την ίδια στιγμή τον οποιοδήποτε να διαφωνήσει μαζί τους για να τους "δείξουν αυτοί" , θέλουμε να πιστεύουμε ότι η πλειοψηφία της πόλης θα είχε την ίδια τύχη με τον φοιτητή.
Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος του, τσάκισε τον
Το παραπάνω περιστατικό δεν είναι η περίπτωση ενός τυπικού καβγά, αλλά αποτελεί ένα αρνητικό και σε έξαρση φαινόμενο των ημερών μας που εντάσσεται στις γενικευμένες επιθέσεις των φασιστών απέναντι σε μετανάστες και σε οποιονδήποτε διαφωνεί μαζί τους. Σε μια εποχή όπου το κράτος και οι μνημονιακοί της χώρας σπρώχνουν την κοινωνία στην απόλυτη ανέχεια και εξαθλίωση, ξεπουλώντας οριστικά τις ζωές μας στα χέρια των τραπεζών και των αφεντικών, κάποιοι νοσταλγοί του Χίτλερ ( Χρυσή Αυγή ) προσπαθούν να επωφεληθούν της κατάστασης με το να στρέψουν την κοινωνία στις άρρωστες ιδέες τους, που βλέπουν τον άλλον, τον διαφορετικό, σαν αιτία όλων των κακών. Και όλα αυτά την στιγμή που ολόκληροι λαοί ( Τυνησία, Αίγυπτος, Συρία, Ισπανία, Ελλάδα ) ξυπνάνε και βγαίνουν στον Δρόμο αγωνιζόμενοι για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία.
Για να καταλήξουμε, πιστεύουμε ότι τέτοια περιστατικά δεν αρκεί μόνο να καταδικάζονται αλλά απαιτούν από τον καθένα μας, και γενικότερα από την τοπική κοινωνία, επαγρύπνηση. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τον συνάνθρωπό μας. Καταλαβαίνουμε ότι οι εθνικές, θρησκευτικές, χρωματικές διαφορές μας είναι έννοιες που εξυπηρετούν την εξουσία του κεφαλαίου στο να μας απομακρύνει από τα κοινά προβλήματά μας. Τα αφεντικά και οι τράπεζες συνεργάζονται μια χαρά μεταξύ τους γιατί ξέρουν ότι τους ενώνουν κοινά συμφέροντα, και πάντα εις βάρος μας. Καιρός λοιπόν να συνεργαστούμε και εμείς σε κοινό αγώνα για εργασία, παιδεία, ελευθερία.
Καμία ανοχή στους εχθρούς της Ελευθερίας. Ο Αγώνας απέναντι σε αυτούς που κλέβουν τις ζωές μας είναι και αγώνας ενάντια στον φασισμό.Απέναντι Στις Φασιστικές Επιθέσεις Κανένας Δεν Είναι Μόνος Του.
Όλοι τη Δευτέρα 30/5 στο λιμάνι. Αντιρατσιστές, αντιφασίστες, έλληνες, μετανάστες, άνεργοι και εργαζόμενοι στις 6 το απόγευμα για συγκέντρωση-πορεία ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Αμέσως μετά όλοι αγανακτισμένοι πάνω στην πλατεία να δώσουμε βροντερό παρόν και να ενισχύσουμε την αγανάκτηση όλων των λαών.



Πηγή:Nafpaktos Voice

Καλή Χώνεψη ! ( Για την έξαρση του φασισμού )‏

Συνταγή μαγειρέματος για ένα βαρβαράτο πιάτο

Τι θα χρειαστούμε:

1. Μια κατεψυγμένη θεωρία και λίγες ψαγμένες ιδέες που τις ανακατεύουμε με 5 ώρες τηλεόραση.

2. Πατάτες και κρεμμύδια ελληνικής ιθαγένειας

3. Οικολογικό νερό και αγνό βιτριόλι

4. 5 κιλά δολάρια και 4 ευρώ μαϊντανό

5. Μισή φέτα υποκρισίας και ένα μπουκάλι με παλιό μίσος

Πώς το μαγειρεύουμε:

Βγάζουμε από την κατάψυξη την θεωρία και την αφήνουμε να ξεπαγώσει. Βάζουμε το νερό να βράσει μέχρι να εξατμιστεί όλο και προσθέτουμε τη φέτα υποκρισίας και το μπουκάλι με το παλιό μίσος. Ρίχνουμε τα χαρτονομίσματα και αφήνουμε το μαϊντανό για το τέλος. Ανακατεύουμε για λίγη ώρα και ύστερα βουτάμε τις πατάτες και τα κρεμμύδια. Αφού τα ανακατέψουμε και αυτά καλά καλά, ρίχνουμε την θεωρία και τις ψαγμένες ιδέες + 5 ώρες τηλεόρασης. Βάζουμε στο φουλ τη φωτιά και καλούμε όλους τους φίλους μας από το Facebook.

Μυστικό: Σερβίρετε τέλεια με επιστημονικά άρθρα γενετικής και τα άπαντα του Βάγκνερ σε εκτέλεση από την Φιλαρμονική του Ράιχ.

Καλή Χώνεψη!

Κείμενο από Turi

4η πανελλαδική ποδηλατοπορεία

Φήμες λένε για 10.000 ποδηλάτες σήμερα!Περάσαμε και εμείς τέλεια!
Και από αύριο τα γνωστά:φουλ τα ρεζερβουαρ των αυτοκινήτων και των μηχανών......

Διάλογος…

Διάλογος…
Στο ίδιο τραπέζι κάθονται ένας κυνηγός και ένας ψαράς
Λέει ο κυνηγός:
Οι κραυγές των ζώων που σκότωσα αρχίζουν και λεκιάζουν την ψυχή μου
Λέει ο ψαράς:
Δως’ μου τις φωνές των ζώων και πάρε τη σιγή των ψαριών

Πηγή:Από το δίσκο "ο ελάχιστος εαυτός" του Θανάση Παπακωνσταντίνου

Φοβερή σαβούρα - Φοβερό κράνος - Φοβεροί πόνοι

Με έφαγε το commuting. 3,5 μήνες είχα να μπω σε χώμα. Πάσχα λέω όμως, 4 μέρες άδεια, θα βγάλω τ'άντερά μου! Βγάζω που λες μια διαδρομή περί τα 60Km χωματένια με κάνα 1.200ρι ανάβαση και στα 2Km βρίσκω την έξοδο προς το καλύτερο terain του πλανήτη. Σκληρό πατημένο χώμα με φυτευτές πέτρες!!! Και όπως κατεβαίνω που λες με καμιά ~40ρα βλέπω κάτι χόρτα μπροστά... Και σκέφτομαι... "Βρε λες να'χει τίποτα απο πίσω; Μπααα... Ας συνεχίσω πατημένος." Μακάρι να είχε κάτι. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχε ΤΙΠΟΤΑ! Μόνο ένα τεράστιο ΚΕΝΟ το οποίο μου γράπωσε τη μπροστινή ρόδα και με έστειλε να δω αν γίνανε οι πατάτες! Έστησα το ποδήλατο για να δείτε πως τη πάτησα. Σταμάτησα εκεί που φαίνεται η τσάντα.

Έφυγα που λες απο πάνω και σκάω πλάγια με τον ώμο και το καρκάλι να σκάει από τη δεξιά πλευρά. Εκεί ήρθε το απόλυτο ΓΔΟΥΠ και άρχισε η εμφύτευση χαλικιών μέχρι που σκάλωσαν κάπου τα χέρια μου και αντί να συνεχίσω το σκούπισα το σώμα μου ανασηκώθηκε λίγο, για να σκάσει κάτω και από την άλλη πλευρά. Έτσι επιτεύχθηκε μια ομοιομορφία την οποία ήρθε να συμπληρώσει το ποδήλατο το οποίο με πέτυχε ελαφρά.
Πήγα να σηκωθώ απότομα όπως στις ταινίες MTB και να φωνάξω "Εντάξει, εντάξει... ούτε γρατζουνιά!" αλλά ο ώμος μου και το μυρμηγκιασμένο μου κεφάλι με συνέτισαν.
Το αποτέλεσμα είναι ενα μεγάλο πρήξιμο στο κεφάλι στο σημείο σύγκρουσης, ένα μαύρο αριστερό μάτι από τα γυαλιά που λόγω της πίεσης του κράνους έσκισαν και το μάγουλο, και πιθανή κάκωση της ωμοπλάτης. Από εκεί και πέρα οι κλασικές εκδορές και εγκαύματα.
Μου έδωσαν αντιφλεγμονώδη και μου είπαν να κάνω υπομονή.
Έτσι που λες πάει το τιμόνι που έγινε μισό riser μισό flat bar (-?€), πάει το αγαπημένο Jersey της Azonic(-30€), πάει το shorts της Diesel (-30€ ναι έμεινα με το βρακί), πάει το camelbak που σκίστηκε(-?€), πάει και το κράνος(-60€)! Τα παραπάνω μαζί με την επίσκεψη στο γιατρό (-65€) τίναξαν τη μπάνκα στο αέρα!

Το ποιο χρήσιμο πράγμα που μου είπε ο γιατρός ήταν το Crash Replacement Program της Giro που δε γνώριζα. Το κράνος ήταν το Riff το οποίο έσπασε μόνο σε 5 σημεία. Απ'ότι είδα στο net δίνουν μόνο ένα 30% έκπτωση από τη προτεινόμενη τιμή λιανικής πώλησης, οπότε σου έρχεται μια η άλλη.

Φωτογραφίες και κείμενα από RaiseO

Ρόδα,τσάντα και καμστράνα

Μέσα στην αποθήκη του χωριού βρέθηκε σκονισμένο και σκουριασμένο το πρώτο μου ποδήλατο,ένα mountain-bike,αρκετά φθηνό για την εποχή που αγοράστηκε.Βρεθήκαμε μετά από αρκετά χρόνια,έμοιαζε όμως σαν να μην είχε περάσει μια μέρα από τη στιγμή που το πρωτοκάβαλισα και έκανα τις πρώτες μου ποδηλατικές διαδρομές,αρκετών χιλιομέτρων,παρά τη νεαρή μου τότε ηλικία.
Η αλήθεια είναι πως στις περιόδους των γιορτών και στις καλοκαιρινές διακοπές το ποδήλατο υπέφερε στα χέρια μου.Παρόλο που δεν είχα το κατάλληλο ποδήλατο γι'αυτά,δεν είχα αφήσει πεζούλι και λοφίσκο χωρίς να το διαβώ με βία και να κάνω άλματα,προβάλλοντας,με παρρησία πάντα,την παιδική μου τόλμη μπροστά στον κίνδυνο μιας πτώσης.Στο τέλος των διακοπών,τα χεριά μου ήταν γεμάτα κάλους σαν να είχα περάσει βδομάδες πάνω σε μονόζυγο,αφού το ενδεχόμενο να αγοράσω γάντια φάνταζε τόσο άγνωστο τότε.

Τα παιδιά του χωριού,κάθε φορά που συναντιόμασαταν,είχαν όλο και περισσότερα καινούργια μέρη επισκεφτεί και νέα κόλπα που έπρεπε να διδαχθώ।Μέχρι να προσαρμοστώ στη φυσική κατάσταση των υπολοίπων μου έπαιρνε αρκετές βδομάδες.Έπρεπε παράλληλα να εξοπλίζομαι με αρκετές δόσεις θάρρους, κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας,αφού τα περισσότερα ποδηλατικά παιχνίδια που δοκίμαζαν ήταν αρκετά ριψοκίνδυνα.Δε θα ξεχάσω ποτέ όταν πρωτοαντίκρισα το ξάδερφο μου να οδηγεί το ποδήλατο του καθισμένος στο τιμόνι ανάποδα,τρικ που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχα δει μόνο σε ακροβάτες στο τσίρκο.

Ένας από τους πρώτους στοχασμούς, που ήρθαν στο μυαλό μου,βλέποντας στην αποθήκη το πολύχρωμο ποδήλατο,μοντέλου "commander" ,ήταν το πόσο "κωλάντερ" έχουμε γίνει σήμερα,που για να πάει κανείς μια ποδηλατοβόλτα πρέπει να έχει κατάλληλο εξοπλισμό:ειδικό παπούτσι,γάντια για το χέρι και άλλα αξεσουάρ καταναλωτικής μανίας.Και όλα αυτά για μια περιήγηση στην επικινδυνότητα και στις παγίδες των αστικών δρόμων που δεν προκειται να γλιτώσεις,ακόμη και αν φοράς σκάφανδρο.
Σκέφτηκα να το ξεκρεμάσω με σκοπό την επισκευή και να το πάρω μαζί μου στην πόλη,αφού τόσες αναμνήσεις μας δένουν.Τελικά το μετάνιωσα.
Η σκέψη-ερώτημα που στοίχειωνε μέσα μου ήταν άραγε ποιος είναι εκείνος που πρέπει να ακολουθήσει τον άλλον?

Φωτογραφίες και κείμενα από The Ba$$man