Στους δρόμους επικυρώνεται το ήδη γνωστό.
Μια πλανερή και παραφρονημένη λογική.
Ένας οργισμένος λόγος ή εκδικητική πράξη βίας δεν ευνοεί,ούτε θέτει τις γόνιμες συνθήκες για την ορθή εκτίμηση της κατάστασης.Ο δύσκολος δρόμος είναι η καταγραφή των εικόνων,εμπειριών και συμπεριφορών,όσο και αν σε πληγώνουν,φθείρουν καθημερινά.
Τα αποθέματα της υπομονής που συγκεντρώνονται,συμβάλλουν,ώστε στο τέλος καμία καθοδηγούμενη δύναμη να μη μπορεί να σε αλλοτριώσει.Τρια χρόνια στη σχολή,εύκολος και γρήγορος μισθός,κοινωνική αναγνώριση,εθνόσημο,μοντέρνα γυαλιά,φρεσκοκομμένο μαλλί,γυαλισμένες μπότες.
Νέοι έχουν γαλουχηθεί με τυφλή υπακοή και απόλυτη στήριξη της μητέρας Πολιτεία.
Μεσημέρι σε κεντρικό δρόμο,στιγματοποίηση,χειροπέδες και αυτόβουλη απόδοση δικαιοσύνης.Η στήριξη της ομάδας με τα μπλέ ή το όπλο στη τσέπη,τους καθιστούν δικαστές.
Ο ρομαντισμός,ο μόχθος και η ελπίδα για ένα πιο ανθρώπινο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι,βασισμένο στον αυθορμητισμό και στην οξυδέρκεια είναι η κατηγορία.
1 σχόλιο:
...πίσω από σήματα,
που αναπαύονται στον ώμο,
σαρκάζοντας τους ανθρώπους,
που έδωσαν εξουσία σε ένα αντικείμενο...
Δημοσίευση σχολίου