19.9.10

Το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Ελλάδας



Ο Σμόλικας είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Ελλάδας μετά τον Όλυμπο, με υψόμετρο 2.637 μέτρα. Καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα του νομού Ιωαννίνων και το δυτικό του νομού Γρεβενών. Περικλείεται από τον Γράμμο στα βόρεια, την Τύμφη στα νότια και την Πίνδο στα νότια και ανατολικά. Ουσιαστικά είναι τμήμα της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου που καταλαμβάνει ολόκληρη την δυτική Ελλάδα. Στον Σμόλικα βρίσκονται μερικά από τα ορεινότερα χωριά της Ελλάδας, όπως η Σαμαρίνα, η Φούρκα, οι Πάδες και άλλα. Από τον Σμόλικα πηγάζουν οι παραπόταμοι του Αλιάκμονα, Βενέτικος και Γρεβενιώτικος.

Καλύπτεται από πλούσια βλάστηση που περιλαμβάνει κυρίως μαυρόπευκο, ρόμπολο (λευκόδερμη παύκη), οξιά και διάφορα φυλλοβόλα. Κάτω από την υψηλότερη κορυφή του σχηματίζεται η δρακόλιμνη όπου ζει ο αλπικός τρίτωνας (Ichthyosaura alpestris) πράγμα που φανερώνει και το όνομά της. Μικρότερες παροδικές αλπικές λίμνες σχηματίζονται σε λοιπά σημεία του βουνού.

Δημοφιλείς αναβάσεις στην κορυφή του Σμόλικα γίνονται από τη Σαμαρίνα (ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων) στα ανατολικά, από την Αγία Παρασκευή (ή Κεράσοβο) στα βόρεια και από το Παλιοσέλι και τους Πάδες απο τα Νότια.

Η Δρακόλιμνη του Σμόλικα βρίσκεται στα 2150 μέτρα υψόμετρο Δυτικά της κορυφής του. Μοιάζει πάρα πολύ με αυτή της Τύμφης (ίδιες διαστάσεις περίπου) και βρίσκεται λίγο ψηλότερα υψομετρικά.

Συνολική απόσταση από τη Σαμαρίνα περίπου 21.9 χιλιόμετρα (σχετικά 10 ώρες και 40 λεπτά μαζί με τις στάσεις για ξεκούραση). Η διαδρομή είναι δύσκολη για αρχάριους όμως αν έχεις καλή φυσική κατάσταση και σχετικά μικρό βάρος στο σακίδιο, την καταφέρνεις και η θέα όπως και όλη η διαδρομή σε αποζημιώνουν.

Το μονοπάτι από τη Σαμαρίνα ξεκινάει πάνω από το γήπεδο του χωριού. Μπαίνουμε αμέσως σε δάσος με ρόμπολα, ακολουθώντας τα κόκκινα τετράγωνα με το κίτρινο πλαίσιο, κερδίζοντας σταθερά ύψος και σε μία ώρα συναντάμε πηγή. Συνεχίζοντας βγαίνουμε πάνω από το δάσος περνάμε κάτω από τα βράχια της κορυφής Καπετάν Τσεκούρας που βρίσκεται από πάνω μας και αφού διασχίσουμε ένα μικρό ρέμα φτάνουμε σε ράχη. Συνεχίζουμε την ομαλή πλαγιά που βρίσκεται μπροστά μας και καταλήγουμε σε φαρδύ διάσελο ανάμεσα στις κορυφές Μπογδάνι (Βούζι) και Καπετάν Τσεκούρα απ' όπου έχουμε θέα σε όλη τη κοιλάδα Βάλια Κίρνα, και τις κορυφές της Μόσιας απέναντι.

Συνεχίζουμε τραβερσάροντας σε απότομη πλαγιά κάτω από το Μπογδάνι και πάνω από τη Βάλια Κίρνα. Φτάνουμε σε δεύτερη ράχη αμέσως μετά το Μπογδάνι έχοντας μπροστά μας μια σχετικά επίπεδη έκταση. Κατευθυνόμαστε προς τις ψηλές κορυφές της Μόσιας και αφού μπούμε και ανηφορίσουμε απότομη ρεματιά καταλήγουμε σε πλατό απ' όπου διακρίνουμε την ψηλότερη κορυφή του Σμόλικα. Ανηφορίζουμε το πλατό και λίγο πριν την κορυφή το μονοπάτι στρίβει δεξιά για την ψηλότερη κορυφή του Σμόλικα. Εμείς συνεχίζουμε ίσια πάνω, και σε λίγα λεπτά φτάνουμε στην κορυφή της Μόσιας.





(Σημείωση του ΕΟΣ Καβάλας: Κατά την καταγραφή της ανάβασης μέχρι τη Μόσια συναντήσαμε πολύ χιόνι που δυσκόλεψε την προσπάθεια μας να φτάσουμε την ψηλότερη κορυφή του βουνού. Λόγω του χιονιού που κάλυπτε τα πάντα μπορεί να υπάρχουν μικρές διαφορές μερικών μέτρων κατά την πορεία σας αν την πραγματοποιήσετε το καλοκαίρι, χωρίς αυτό να δημιουργεί κάποιο πρόβλημα.)





Η συνέχεια της διαδρομής στη κορυφογραμμή της Μόσιας και η επιστροφή από το κλασσικό μονοπάτι, προέρχεται από καταγραφή του ΕΟΣ Ξάνθης.
Από την πρώτη κορυφή της Μόσιας συνεχίζουμε την διαδρομή για την κορυφή του Σμόλικα ακολουθώντας την κορυφογραμμή και περνώντας από την δεύτερη και ψηλότερη κορυφή της Μόσιας (2601 μ ή 2599 μ).





Προσοχή! Η κατάβαση από την Μόσια-1 και η ανάβαση στη δεύτερη κορυφή Μόσια-2, είναι πολύ δύσκολη και έχει μερικά περάσματα μέχρι και βαθμού IΙΙ+.





Από την δεύτερη κορυφή Μόσια γίνεται κατάβαση προς το χαρακτηριστικό αυχένα, όπου συναντάμε το κλασικό μονοπάτι της διαδρομής Σαμαρίνα-Σμόλικας και το ακολουθούμε μέχρι την κορυφή του Σμόλικα. Η διαδρομή αυτή προτείνεται για έμπειρους ορειβάτες και είναι πιο επίπονη, αλλά προφέρει καταπληκτική θέα αφού κινούμαστε πάντα πάνω στην κορυφογραμμή του βουνού. Η επιστροφή γίνεται από το μονοπάτι μέχρι Σαμαρίνα. Η διαδρομή της επιστροφής είναι η τυπική ανάβαση στην κορυφή και κινείται στη λάκα δυτικά της Μόσιας.





Η διαδρομή από την Αγία Παρασκευή (Κεράσοβο) είναι αρκετά εύκολη και σχεδόν ολόκληρη μέσα σε δάσος από μαύρη και λευκόδερμη πεύκη (ρόμπολο) ψηλότερα. Κατά μήκος του μονοπατιού και μέχρι του υψομέτρου των 1100μ. συναντούμε διάφορα είδη φυλλοβόλων πλατύφυλλων όπως η δρυς, ο γαύρος κλπ. και την οξυά στην υψηλότερη περιοχή η οποία καταλαμβάνει και μικρή έκταση. Άνω του υψομέτρου των 1900μ. εκτείνεται η εξωδασική ζώνη υψηλών ορέων, η οποία χαρακτηρίζεται από την απουσία δασικής βλάστησης και καλύπτεται από διάφορα λιβαδικά είδη.

Συνολική απόσταση από την Αγία Παρασκευή έως τη λίμνη και πίσω 18 χιλιόμετρα (περίπου 7 ώρες και 30 λεπτά μαζί με τις στάσεις) ενώ για τη κορυφή απαιτείται περίπου ακόμα 1 ώρα και μισή πεζοπορίας από τη λίμνη. Υπάρχουν δύο πηγές για προμήθεια πόσιμου νερού κατά μήκος της διαδρομής. Η πρώτη βρίσκεται στα 4000μ με άφθονο παγωμένο νερό και η δεύτερη στα 8000μ. από τον οικισμό της Αγίας Παρασκευής.





Από όποιο μονοπάτι κι αν ξεκινήσετε, οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, η φύση θα είναι πανέμορφη και θα σας αποζημιώσει, το βουνό θα τεστάρει τις αντοχές σας και η καλή παρέα θα βοηθήσει να μη μείνετε στη μέση απογοητευμένοι αλλά να ολοκληρώσετε την πεζοπορία ικανοποιημένοι ……

Ας προσπαθήσουμε όλοι να διατηρήσουμε την φυσική ομορφιά της μητέρας γης....


Πηγές:
http://www.samarina.gr/, ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Προσθήκες + Φωτογραφίες: Ptah Khnemu

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φοβερές φωτογραφίες,μοναδική απεικόνιση του τοπίου και της μαγευτικής ομορφιάς της φύσης!Μακάρι οι άνθρωποι απλά να μαγεύονται από τέτοιες εικόνες και να μην καπηλεύονται πράγματα που δεν τους ανήκουν,άλλα δυστυχώς το ατομικό κέρδος,μέσω της καταπάτησης και της οικοδομοποίησης κάνει αισθητή την παρουσία του,καταστρέφοντας στο διάβα του και τους άλλους οργανισμούς που στελεχώνουν την αλυσίδα της ζωής.Σκατά στα μούτρα μας!!

Τhe Ba$$man

Ανώνυμος είπε...

Κάθε φορά που κοιτάω τη φωτογραφία με το άσπρο άλογο να καλπάζει αμέριμνο,νιώθω μια εσωτερική θαλπωρή!!
Για ποσο ακόμα θα καλπάζει ελεύθερο και περήφανο ?
Αντιπροσωπεύει όλα εκείνα τα στοιχειαα που θα θέλαμε να είμαστε!!

Τhe Ba$$man

Ανώνυμος είπε...

Good post and this post helped me alot in my college assignement. Thank you on your information.