Όλα θέμα κακιάς στιγμής!Είναι φανταστικό πως μέσα σε ένα λεπτό μπορεί να συμβεί το μοιραίο και κάθε ωραία εμπειρία να γκρεμιστεί στο δευτερόλεπτο.Όλα ήταν καλά,το ταξίδι πήγαινε υπέροχα,η διαδρομή με το ποδήλατο από παλαιά οδό είναι πραγματικά μοναδική,αλλά επειδή ζούμε στην Ελλάδα-το στοιχείο του κινδύνου παραμένει υψηλό.
Σε λίγα χιλιόμετρα ανηφόρας θα φτάναμε στον προορισμό μας και θα κατασκηνώναμε το βράδυ,ίσως και το επόμενο.Η μοίρα,όμως,τα θέλησε διαφορετικά.Ένας ποδηλάτης-φίλος μας έπεσε και σύρθηκε στην άσφαλτο,από προσωπικά του λάθη και φοβούμενος τον οδηγό πίσω του με το αγροτικό του αυτοκίνητο,που προσπαθούσε να κάνει προσπέραση.Μάταια καλούσαμε για ασθενοφόρο,εξυπηρετούσε τις ανάγκες σε άλλη πόλη.Ευτυχώς,ο οδηγός μας μετέφερε στο πλησιέστερο Κέντρο Υγείας για τις πρώτες βοήθειες και μετά από μια ώρα σε διακομιδή του ποδηλάτη σε μεγάλο νοσοκομείο της επαρχίας για ράμματα,ακτινολογικές και αιματολογικές εξετάσεις.
Δεν αναφέρουμε τον τόπο προορισμού,μόλις αναρρώσει ο φίλος,το ταξίδι θα πραγματοποιηθεί,έτσι όπως έπρεπε να είχε γίνει,δημοσιεύοντας τότε πλήρες φωτογραφικό υλικό και κείμενα.
Ξεκινήσαμε το ταξίδι,αρκετά ενθουσιασμένοι,παραλείποντας,όμως,αρκετά από τα παρακάτω στοιχεία που θα βοηθούσαν σε οποιαδήποτε κακοτυχία όπως:
α.χρήσιμα τηλέφωνα π.χ Αστυνομικό Τμήμα,Κέντρου Υγείας κ.α
β.χάρτες της περιοχής (συνήθως στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές ανακριβής πληροφορίες,χρειάζεται προσοχή!)
γ.καλό έλεγχο για την κατάσταση του ποδηλάτου
δ.να έχουμε μαζί μας επιπλέον σαμπρέλες και εργαλεία
ε.καλό είναι να έχουμε και κράνη,αλλά στην περίπτωση του φίλου μας δε θα έσωζε καμία κατάσταση.
Δυστυχώς,στη χώρα μας αν είσαι τυχερός,ίσως καταφέρεις να ζήσεις,γιατί οι ελλείψεις και η ανοργανωσιά ξεπερνάει κάθε προηγούμενο.
Περαστικά και σύντομα σε νέα ταξίδια!
3 σχόλια:
Από τι στιγμή που δε περπατάς ή μπουσουλάς και κίνησε με αφύσικη στάση και ταχύτητα σώματος, ένα κράνος θα ήταν καλό. Στο ποδήλατο για μένα είναι απαραίτητο, αλλά στο κάτω κάτω αυτό είναι θέμα του καθένα ξεχωριστά. Τώρα τηλέφωνα σαμπρέλες και εργαλεία είναι για τους φλώρους. Δε κατεβαίνεις και σε 24ωρο αγώνα. Μπάτσοι και νοσοκομεία αχρείαστοι να ναι ...φτου φτου φτου. Το internet τώρα είναι μια χωματερή πληροφοριών. Αν ξέρεις να ψάχνεις, βρίσκεις. Αν δε ξέρεις όμως θα σε φάει η μπόχα φιλαράκι.
Περαστικά στο ποδηλάτη που είναι σα να έπεσε απο GSXR με 220km σε σούζα! Τουλάχιστον να βγάλει κάνα γκομενάκι με τόσα τραύματα. Μια θαλπωρή χρειάζεται πιστεύω.
Στη συγκεκριμμένη περίπτωση το κράνος δε θα έσωζε την κατάσταση.Σε 24ωρο αγώνα ΡΕ Raise δεν κουβαλάς τίποτα,σε κουβαλάνε στο τέλος μια και καλή!Αν είσαι στη μέση του πουθενά,28 χλμ μακριά από το κοντινότερο σπίτι,με σκασμενά λάστιχα,στραβωμένο τιμόνι,τότε νομιζώ πως πραγματικά θα χαιρόσουν εκείνη τη στιγμή να ήσουν φλώρος και να διέθετες όλα τα απαιτούμενα!Πάντως το ταξίδι αποδείχτηκε όντως Xtreme Cyclist!!!
Τhe Ba$$man
Περαστικά στο στραπατσαρισμένο παλικάρι ! Δεν πιστεύω πάντως να αποθαρρυνθεί. Μόλις αναρρώσει, θα γίνει η βόλτα, με μεγαλύτερη συμμετοχή και κέφι !
Πονάνε ωρέ τα παλικάρια ???
Δημοσίευση σχολίου