Συμβιωτική σχέση

Πίνεις,χάνεσαι,το παλεύεις ξανά και ξανά

Εξωτερίκευση του συναισθήματος,τόσο σημαντική και αξιοζήλευτη ικανότητα.
Χαρά και θλίψη σε μια μόνιμη απηνής μάχη.Η δυνατότητα της έκφρασης,της επιλογής ή έστω της κυριαρχίας,χρόνια τώρα λησμονούν την ηλικία της αθωότητας.
Ίσως,το μητρικό χάδι συνέβαλλε με θετικό αποδέκτη.Μόνο για λίγο.
Στιγμή που χάθηκε στο μέλλον.
Το παρελθόν προσπέρασε ατάραχο.Μέρες μόνιμης αδυσώπητης μάχης δεν αφήνουν το παρόν να αναπνεύσει από λάθη ή παραλείψεις.

Πίνεις,χάνεσαι,το παλεύεις ξανά και ξανά.

Για τη συνέπεια του εσωτερικού περιεχομένου κατεβλήθη κάθε προσπάθεια?
Μόνος επεξεργάζεται Μόνος.Όλοι εμείς μετατρέπεται σε όλοι Εγώ.
Το μυαλό ορίζει ετερόκλητες,εγωκεντρικές ασφαλιστικές βαθμίδες.Τα Μεγάλα Μυαλά αρκούνται στην προτροπή της χημείας.

Πίνεις,χάνεσαι,το παλεύεις ξανά και ξανά.

Η ανάγκη της αναπνοής λοξοδρομεί στους διαδρόμους του εντέρου.
Εκεί,στη μαύρη απόχρωση του συκωτιού συναντάς γνωστούς και αγνώστους.

Παρεκκλίνεις για κάποια στιγμή.
Στην παλινδρόμηση της πτώσης συναντάς τον Εαυτό σου.Είσαι επαρκής.....

Πίνεις,χάνεσαι,το παλεύεις ξανά και ξανά.